Frábært

YESSSS!!!

Nú getur maður aftur farið að sofa rólegur.  Ó, þið yndislegu og íðilfögru kryddmeyjar.  Ég gleðst yfir því að raddir ykkar hljóma saman á ný eftir alltof langan aðskilnað.  Í gegnum gleðitár og vota hvarma koma mér í hug ljóðlínur þjóðskáldsins, sem á einmitt afmæli í dag:

Háa skilur hnetti
himingeimur,
blað skilur bakka og egg;
en anda sem unnast
fær aldregi
eilífð að skilið.

Kryddpíurnar aftur saman á sviði

Söknuður

 

Í gærkvöldi sat ég og horfði á þátt Egils Helgasonar "Kiljan" þar sem Jónas Hallgrímsson var aðallega til umfjöllunar, enda yrði hann 200 ára í vikunni.... ef hann væri á lífi   Áhorfið skapaði hugrenningar norður í Öxnadalinn til afa og ömmu, og auðvitað lengra austur, á æskuslóðirnar í Fnjóskadal.  M.ö.o. ég fylltist nánast heimþrá eða söknuði, enda alltof langt síðan ég hef komið "heim".

Ég álpast hef til óteljandi landa
undur heimsins flest öll hef ég séð
en þó ég líti silfurhvíta sanda
voga og víkur
votlendi og nes
flóa og firði
mér finnst það ekkert spes
ef ég er fjarri Fnjóskadal
ef ég er fjarri Fnjóskadal 

Stundum er ég geng um djúpa dali
ég dapur verð og kökk fæ uppí háls
og eins ef ég á ferð um fjallasali
annes, eyrar
odda, tanga og sker
mýrar og merkur
því marklaust hjóm það er
ef ég er fjarri Fnjóskadal
ef ég er fjarri Fnjóskadal

(af plötu Baggalúts "Pabbi þarf að vinna)

Utanbæjarmenn á Akureyri

Það er helst í fréttum að norðan að Pólverjar eru dónalegir við kvenfólk.  En það er samt ekki framkoman við konurnar sem gerir það að verkum að menn eru settir í straff.  Ó-NEI, mælirinn fyllist þegar dyraverðirnir lenda í þeim, þá er nú ástæða til að grípa til aðgerða.

Það er einhvernvegin allt við þessa frétt sem vekur hrylling hjá mér, framsetningin og umfjöllunarefnið.

Hversu algengt er það að Íslendingar eru settir í straff á skemmtistöðum?  Hversu algengt er að slíkt straff rati í fréttirnar?

Út úr þessu máli virðist manni sem allir komi illa út, fréttamaðurinn, eigandi skemmtistaðarins og dónarnir. 

Ég ræddi um útlendinga í fermingarfræðslunni í gær og þar kom í ljós að krakkarnir eru jákvæð í garð þeirra sem flytjast inn til landsins.  Þegar ég spurði sérstaklega útí Pólverja, þá lifnaði umræðan heldur betur við.  Mjög margir af krökkunum gerðu sér þó grein fyrir því að neikvætt viðhorf þeirra í garð Pólverja væri vegna þess að þau fá aldrei góðar fréttir af Pólverjum á Íslandi, bara slæmar.

Fermingarbörn í Vestmannaeyjum gera sér grein fyrir því að Pólverjar hér á landi fá bara neikvæða umfjöllun í fjölmiðlum, og fréttin sem hér er bloggað um dæmir sig auðvitað sjálf.  Hins vegar gerir fjölmiðlafólk ekki sér grein fyrir því hversu léleg umfjöllun þeirra er, eða hvað? 

Hér áður fyrr var það þannig að ef einhver gerði eitthvað af sér á Akureyri þá þótti sérstök ástæða til að taka það fram að um utanbæjarmann var að ræða.  Í dag þykir mönnum sérstök ástæða til að taka það fram að um útlending sé að ræða.  Manni þótti alltaf jafn fáránlegt að lesa um utanbæjarmanninn vonda, fékk svona nettan bjánahroll, og hið sama gildir um útlendingana vondu.

„Dónaleg framkoma ekki liðin“

Eigum við að passa okkur á pólverjum?

Á eyjan.is var frétt, ekki alls fyrir löngu um vefsíðuna skapari.com (læt slóðina fylgja með svo fólk sjái sjálft vitleysuna sem dæmir sig algjörlega sjálf).  Síðan sú er uppfull af hatri og forheimsku sem maður hélt einhvernvegin að myndi hverfa þegar fólk lærði að lesa.  En svo er greinilega ekki. Í framhaldinu fór ég að velta því fyrir mér hvort það geti verið að útlendingar eða aðrir minnihlutahópar séu litnir hornauga á draumalandinu Íslandi?

Ég heyrði um daginn fréttir af miklum átökum í stigagangi í blokk í Reykjavík.  Það börðust menn á banaspjótum með eggvopnum.  Nokkrir voru stungnir, en enginn lést, sem betur fer.  Í fréttinni, sem birtist í DV þótti ástæða til að taka það fram að hér hefðu ekki verið Íslendingar á ferðinni heldur Pólverjar.

Og hvað svo.  Hver eru skilaboð fréttarinnar?  Eigum við að vara okkur á Pólverjum sérstaklega?  Eða eigum við að vara okkur á útlendingum yfir höfuð?  Hjálpaði það okkur eitthvað við úrvinnslu á fréttinni að vita að þeir sem tókust á voru Pólverjar?

Í framhaldi af þessari frétt þá var hlustendum gefinn kostur á að hringja inn á einni útvarpsstöðinni og tjá sig um útlendingavandamálið.  Það óðu uppi menn sem þótti ástæða til að hella úr skálum reiði sinnar og kenna innflytjendum um allt það sem miður fer á Íslandi.

Staðreynd þess máls var hins vegar sú að vissulega var þarna um Pólverja að ræða.  En það sem vantaði uppá í fréttinni var íslenski hlutinn.  Í 90 fermetra blokkaríbúð bjuggu 11 pólskir verkamenn, sem voru í vinnu hjá íslensku fyrirtæki sem hefur orðið þekkt af slæmri meðferð á starfsfólki sínu.  Fréttiraf illri meðferð íslenskra verktakafyrirtækja á erlendum farandverkamönnum verða æ meira áberandi.   Þessu höfðu margir varað við, en yfirleitt var skellt skollaeyrum við slíkum röddum, enda mátti ekkert slíkt koma uppá yfirborðið meðan hraðinn og brjálæðið var sem mest við uppbygginguna á Kárahnjúkum.  Nú þegar um hægist þá virðist ýmislegt misjafnt koma í ljós, sem þó var látið viðgangast alveg fram að þessu.

Að sumu leyti minnir þessi orðræða nokkuð á ástand mála eins og það var í Suður-Afríku á tímum aðskilnaðarstefnunnar, og einnig á ástandið sem var í Bandaríkjunum fyrir nokkrum áratugum.Þá þótti hið eðlilegasta mál að kenna svörtum um allt það sem miður fór, og árásir á þá voru einfaldlega viðurkenndar af samfélaginu.  Það var í lagi að lemja svart fólk, eins og það þótti eðlilegasti hlutur í heimi að lemja homma hér uppá Íslandi ekki alls fyrir löngu.

Góðar fréttir í vikulokin

QPR hefur unnið tvo síðustu leiki sína og er þar með komið úr fallsæti.  Þetta verða að teljast stórtíðindi, sérstaklega í ljósi þess að enginn er stjórinn (þó auðvitað sé bráðabyrgðarmaður í brúnni).  Þetta minnir mann á söguna af því þegar gamli stjórinn hjá Nott. Forrest skipti einum liðsmanni útaf og setti engan inná í staðin, spurning hvort þetta sé að virka hjá QPR? 

Semsagt mínir menn bara komnir í 21. sæti, ekki alveg komnir í úrvalsdeildina.... en fjarlægjast þó 2. deildina.

Staðan

		L	U	J	T	Mörk	Stig
1.	Watford	14	10	2	2	24:15	32
2.	Bristol City	14	7	6	1	21:13	27
3.	WBA	14	8	2	4	30:15	26
4.	Ipswich	13	6	4	3	24:19	22
5.	Charlton	14	6	4	4	18:15	22
6.	Wolves	14	6	4	4	17:15	22
7.	Coventry	14	6	3	5	18:19	21
8.	Plymouth	14	5	5	4	18:17	20
9.	Stoke City	14	5	5	4	19:19	20
10.	Scunthorpe	14	5	5	4	16:16	20
11.	Barnsley	14	5	5	4	18:20	20
12.	Southampton	14	6	1	7	24:28	19
13.	Burnley	13	4	6	3	20:19	18
14.	Leicester	13	3	7	3	13:10	16
15.	Hull	14	4	4	6	17:17	16
16.	Colchester	14	3	6	5	24:24	15
17.	Sheff. Utd	14	3	6	5	19:21	15
18.	Sheff. Wed.	14	5	0	9	16:24	15
19.	Cardiff	13	3	5	5	18:19	14
20.	Preston	14	3	5	6	14:16	14
21.	QPR	13	3	5	5	12:21	14
22.	Blackpool	13	2	7	4	16:19	13
23.	Cr. Palace	14	2	6	6	14:18	12
24.	Norwich	14	2	3	9	9:20	9

QPR á mikilli siglingu!!!

Nú bíð ég spenntur eftir því að leikur Charlton og QPR hefjist á Sýn2 kl. 11.35. Það er nú óhætt að segja að mínir menn séu komnir á siglingu, með bráðabyrgðarstjóra í brúnni. 5 stig úr síðustu þremur leikjum, samtals 8 stig úr fyrstu 11 leikjum mótsins. Ég er nú kannski ekki að segja að mínir menn séu við það sigra heiminn....en samt betri árangur en verið hefur. Reyndar hefur staða þeirra í deildinni ekkert breyst við stigasöfnun undanfarið. En það gæti breyst ef úrslitin í dag verða hagstæð. Ég þori nú samt hvorki að leggja höfuð eða æru að veði um að við munum sigra í dag. Með sigri gæti QPR komist úr 24 og neðsta sæti í 22. sæti og þá er nú ekki langt í umspilssæti, ef öll önnur úrslit vetrarins verða mínum mönnum hagstæð =)

Af fölsuðum og ófölsuðum biblíum

Á föstudag fékk í hendur nýja biblíu. Mér líst nokkuð vel á þessa þýðingu og er alveg sérstaklega ánægður með að talað sé um systkin þar sem áður stóð bræður, enda verið að tala um trúsystkini en ekki bara bræður. Þessi breyting sýnir manni vel hversu mikið samfélagið hefur breyst frá ritunartíma þeirra rita sem finna má í biblíunni. Á þeim tíma þótti varla taka því að ávarpa konur, þannig að karlpeningurinn var bar ávarpaður, enda kom konum málið ekki við á annan hátt en að fylgja því sem karlinn sagði.

Semsagt, ég er ánægður með að mál beggja kynja sé komið inní biblíuna, það er þó ekki alveg algilt og hefur t.d. verið sleppt í mjög þekktum textum eins sæluboðunum. Annað er að tvítalan er að miklu leyti farin út og í staðin notað venjuleg fleirtala eins og "ykkur". Ágæt greining á þessu öllu er að finna á bloggi Davíðs Þórs síðan í febrúar. Færslan þar ber hið skemmtilega heiti Faðirokkarið. Einnig er gott blogg hjá Akureyrarklerkinum Svavari um nýja biblíuþýðingu

En einsog ævinleg sýnist sitt hverjum þegar hugtakið nýtt er annars vegar. Þannig fer Snorri í Betel mikinn á bloggi sínu og talar um Falsaða biblíu 21. aldar.  Það er gott til þess að vita að Snorri í Betel býr yfir þeim eina sanna sannleika sem máli skiptir við biblíuþýðingar.  Það sem Snorri kvartar helst yfir varðandi nýja biblíu er að orðið kynvilla skuli ekki lengur vera notað yfir gríska orðið "arsenokoites".  Auðvitað finnst Snorra vont að orðið kynvilla skuli ekki vera notað lengur í biblíunni, þá er auðvitað hætta á því að ekki sé hægt að lemja á samkynhneigðum með þessu orði í framtíðinni.

Reyndar hefur annar bloggari, sem stundum er nokkuð harðorður líka bloggað um nýja þýðingu.  Jón Valur Jensson fjallar um sama ritningarstað og sama orð og Snorri, en hann gerir það á mun yfirvegaðri hátt.  Niðurstaða þessara tveggja heiðursmanna er reyndar sú að þarna hafi þýðingarnefndin komist að rangri niðurstöðu varðandi "kynvilluna".  En Jón Valur er þó ekki á því að öll biblían sé þar með ónýt.

Ég hef reyndar fulla trú á því að Snorri og örugglega fleiri munu halda orðinu kynvilla á lofti um samkynhneigða, en með nýjum kynslóðum og nýrri biblíuþýðingu hættir fólk vonandi að lemja á samkynhneigðum með biblíunni.  Þetta ferli tekur þó einhvern tíma, það er vitað mál. 

En það er gott til þess að vita að Snorri skákar öllum fræðimönnum með vitneskju sinni um þetta eina gríska orð, sem Páll postuli virðist reyndar hafa búið til, því ekki finna menn það notað hjá öðrum, og því verður þýðing á þessu orði auðvitað alltaf vandamál.  En í augum Snorra er biblía 21. aldar falsbiblía vegna þessa eina orðs.  Eða hvað?  Fer það kannski líka í taugarnar á honum að það er talað um systkin en ekki bara bræður?  Eða fer það líka í taugarnar á honum að apokrýfu bækur Gamla testamentisins eru aftur komnar inní biblíuna eftir nokkurt hlé.?

Listin að lifa af í kroppasýningarsamfélagi

Myndin Lystin að lifa, sem sýnd var á rúv á sunnudagskvöldið var mjög áhrifamikil og í raun mjög óhugguleg.  Að heyra og sjá þessa stúlku sem haldin var þessum skelfilega sjúkdómi, átröskun, var vægast sagt átakanlegt. 
Í guðfræðideildinni fjallaði ég um ímyndir og hugmyndir um kvenlíkamann í siðfræðikúrs sem bar heitið siðfræði og kvennagagnrýni. 

Í þessum kúrs tók ég fyrir umfjöllun um kvenlíkamann í biblíunni og einnig hvernig samfélagið sér kvenlíkamann.  Í hinni kristnu hefð var því oft haldið fram að allt holdlegt væri frá konum komið, sem hljómar nú reyndar fremur öfugsnúið í dag, enda voru það jú alltaf karlmenn sem héldu þessu fram.  Líklega hefur þetta komið til af því að það voru karlarnir sem héldu um alla stjórnartauma, en réðu (og ráða stundum ekki enn) við sjálfa sig þegar kom að því hvernig þeir hugsuðu um konur.  Þessar hugsanir hafa óhjákvæmilega oft reikað inná holdlega sviðið og því var lausnin sú að kenna konum um það hvernig þeir sjálfir hugsuðu um konur, og stundum voru konur hreinlega settar í hlutverk djöfulsins.

En í þessum kúrs hitti ég tvær stúlkur sem höfðu þá nýverið tekið þátt í fegurðarsamkeppnum.  Annars vegar Ungfrú Ísland og hins vegar Ungfrú Ísland.is.  Önnur var ákaflega gagnrýnin á þessa keppni, en hin ekki eins, þó hún hefði vissulega komið auga á klárlega galla við þessa keppni.

Sú sem tók þátt í Ungfrú Ísland (hin hefðbundna fegurðarsamkeppni) var 175 cm og 52 kíló og henni leið ekki vel með það hversu horuð hún var orðin, en þarna voru stelpur sem þó voru þónokkuð léttari og horaðri en hún.  Stúlkurnar fóru í ræktina tvisvar á dag, og það var fylgst vel með því hvað þær létu oní sig.  Þær áttu að drekka mikið vatn, borða grænmeti og próteinstangir og þær voru umsvifalaust látnar vita ef skipuleggjendum og þjálfurum fannst þær ekki leggja sig 100% fram og öll frávik voru mjög illa séð.

Það undarlega við þetta allt saman er að þessi stúlka viðurkenndi fyrir mér að það væri allnokkur hætta á því að stelpurnar þróuðu með sér átröskunarsjúkdóma, og hún hafði heyrt dæmi um slíkt.  En þrátt fyrir það þá mælti hún algjörlega með svona keppni fyrir allar stelpur, því þetta væri svo gott tækifæri.

Hin stelpan sem ég ræddi við tók þátt í keppninni Ungfrú Ísland.is (Það var keppni sem auglýsti sig eitthvað annað og meira en hefðbundin fegurðarsamkeppni, en samt komu stelpurnar þrisvar fram á sundbolum fyrir dómnefnd).  Metnaður og sjálfstæði átti að skipta mun meira máli í þessari keppni en áður hafði verið, og sem dæmi um spurningar sem áttu að kanna metnað stúlknanna var: Lestu blöðin? Hvaða bók ertu að lesa? Hvaða bók lastu síðast?

Í þessari keppni var sama áherslan á mataræðið og hinni hefðbundnu fegurðarsamkeppni, og stelpurnar voru skammaðar ef þær fóru ekki nákvæmlega eftir settum reglum.  Stelpan sem ég ræddi við þurfti ekki að létta sig, enda er hún ákaflega grönn, nánast horuð.  Þess í stað var henni hrósað fyrir það hversu grönn og fín hún væri.  Eins og í hinni fegurðarsamkeppninni var hamrað á því að þetta væri svo stórkostlegt tækifæri fyrir stelpurnar að þær ættu að þakka fyrir að fá að vera með.

Niðurstaða þessarar stúlku er í raun sú sama og hinnar, þ.e. að svona keppni sé hættuleg útfrá átröskunarsjúkdóma-sjónarhorni.  En hún komst hins vegar að því að hún gæti engan vegin mælt með því að stúlkur tækju þátt í svona keppni, því hættan er svo mikil á átröskun.

Ef til vill er það umhugsunarefni fyrir okkur á vesturlöndum að við séum svona upptekin af fegurðarsamkeppnum.  Er þetta ekki bara viðurkenning á því að þær stúlkur sem taka þátt í svona keppni séu góðir kvenkostir?
Ef svona keppni er gott tækifæri, þá hlýtur maður að spyrja sig: tækifæri til hvers?  Tækifæri til að peppa upp sjálfstraustið?  Tækifæri til að hitta fólk?

Er fegurðarsamkeppni ekki bara ákveðið stöðutákn millistéttarinnar?  Er þetta ekki bara bölvaður smáborgaraháttur?  Ef svo er, er þá ekki rétt að viðurkenna hvað þessar keppnir eru í raun og veru og ekki tala um þær sem hæfileikakeppni, eða eitthvað annað en kroppasýningu?  Þá er þetta bara kroppasýning og ekkert annað.

Paradísarfuglar pólitíkur og tónlistar.

Skelltum okkur í helgarfrí í höfuðborgina um helgina.  Það er búið að vera hreint magnað að fylgjast með fréttum um helgina, þar sem allir saka alla um svik.

Á nokkrum stöðum sá maður að Sjallar hefðu átt svikin skilið, þar sem þeir fóru illa með Ólaf F. eftir síðustu kosningar.  Þessu hefur bæði áhugafólk um pólitík haldið fram og líka pólitíkusar.  Maður hlýtur að spyrja um siðferðisstandard hjá fólki sem heldur þessu fram. 
Hvernig getur ein hnífsstunga réttlætt aðra?
Af hverju eru Sjallar sárir, þegar þeir fóru svona með Ólaf F.?
Af hverju lætur Bingi eins og það sé í lagi að haga sér svona, finnst Sjallar höguðu sér svona?
Af hverju eru borgarfulltrúar Sjalla að jarma, ef þeir voru tilbúnir að láta Villa gossa?

Pólitíkin er undarlegt fyrirbæri.  Manni sýnist sem svo að fæstir í þessu máli hafi hreina samvisku.  Þetta er svolítið einsog börn í sandkassa.  Allir benda á næsta og segja "hann gerði svona líka, og þá má ég." 

"Svo skal böl bæta og bend'á eitthvað annað" sungu þeir Megas og Tolli forðum með Íkarus, og það á svo sannarlega vel við í þessu máli.

***************

Úr því að "skrifið" berst að Megasi, þá er auðvitað rétt að gera grein fyrir þessum prýðistónleikum sem við Gíslína (og Ólöf, systir mömmu, og Sveinbjörn, maðurinn hennar) fórum á um helgina í Laugardalshöll þar sem meistarinn var í fantaformi.

Þessir tónleikar voru stanslaus tveggja tíma keyrsla, þar sem allt það besta var borið fram.  Það var reyndar allnokkuð af fyrri plötu Megasar og Senuþjófanna. 

Það var með hreinum ólíkindum að verða vitni að því að Megas skyldi spila fyrir fulla höll (allt í sætum).  Meðalaldur gestanna var nokkuð fyrir ofan meðallag á popptónleikum, og ég sá meira að segja a.m.k. eitt sóknarbarn mitt þarna (Árni Johnsen var mættur og sat á besta stað).

Það er erfitt að segja hvað stóð uppúr, en þarna var boðið uppá allnokkrar snilldar útsetningar af gömlum slögurum, einsog t.d. Orfeus og Evridís, Ég á mig sjálf, Tvær stjörnur.  Og svo auðvitað hefðbundnari útfærslur á lögum einsog Krókódílamanninum, Við sem heima sitjum, Ragnheiður biskupsdóttir, Gamla gasstöðin, Borðið þér orma, Spáðu í mig, Saga úr sveitinni, Paradísarfuglinn og fleira og fleira, ásamt nýrra efni sem hljómar ótrúlega vel á tónleikum.

Hljóðfæraleikur Senuþjófanna var alveg feikilega góður og þéttur og varla slegin feilnóta allt kvöldið. 

Ég fjárfesti síðan í nýju plötu Megasar og Senuþjófanna og er búinn að hlusta nokkuð á hana og það er óhætt að segja að hún lofi góði, enda er hér um rökrétt framhald af fyrri plötu að ræða.  Platan ber heitið Hold er mold og er koverið vægast sagt ögrandi þar sem þrjár íðilfagrar yngismeyjar sitja oná legsteini Jónasar Hallgrímsson, hvar undir eru meintar líkamsleifar þjóðskáldsins.  Það var snillingurinn Ragnar Kjartansson sem tók myndina sem prýðir koverið.

Rangur maður, á röngum tíma, í vitlausu húsi?

Það er stór gaman að lesa pistil sr. Hjartar Magna Fríkirkjuprests sem birtist á visir.is.  Þar fer hann yfir tilurð þess að "veraldlegt" brúðkaup var haldið í Fríkirkjunni.

Þegar maður les þessa fínu, nánast tímamótagrein sr. Hjartar Magna þá er ekki laust við að manni finnist hann ekkert kannast við að hann sé prestur, kemur nánast af fjöllum.  Þannig þótti honum nú lítið mál að gifta fólk í kirkjunni sinni án þess að minnast einu orði á Guð í því samhengi, enda bara forpokaðir ríkislaunaðir kirkjustofnunarprestar sem slíkt gera.  Auðvitað er það eins og hver önnur fjarstæða að prestur sé eitthvað að flækja Guði inní kirkju.

Sr. Hjörtur Magni segir í pistlinum: 

"Manngildi, réttlæti og frelsi eru einmitt grunngildin í boðskap siðræns húmanisma. Þeir hafa víða verið brautryðjendur á sviði mannréttinda. Í boðskap þeirra um frelsi er átt við frelsi mannsandans undan ýmsum þeim höftum og fjötrum sem meðal annars trúarbrögð hafa skapað.

Mér dettur ekki til hugar að mótmæla þessu, enda held ég nú svosem að fólk geri það almennt ekki.  Ég tel sjálfan mig vera kristinn húmanista sem hef manngildi í öndvegi. 

Jafnframt talar sr. Hjörtur Magni um að gagnrýni húmanista á synda- og sektarboðskap kirkjunnar eigi fullan rétt á sér.  Og það er alveg hárrétt hjá sr. Hirti Magna.  Öll gagnrýni á rétt á sér, líka sú sem við erum ekki sammála.  Það gildir um hvaða málefni sem er.  Í framhaldi af þessu segir sr. Hjörtur:

Hinir rétttrúuðu finna húmanistum einnig það til foráttu að þeir byggja ekki lífsskoðun sína á bókstafslegri tilvísun í yfirnáttúruleg furðuverk, skáldskap og myndlíkingar, sem finna má í ævafornum trúarritum. Í stað þess reyna húmanistar að nálgast okkur út frá upplýstri heimsmynd nútímans og reyna að efla okkar eigin sjálfsmynd.

Ég velti því fyrir mér hvort sr. Hjörtur Magni sé smám saman að gera sér grein fyrir því að hann leggi ekki nokkurn trúnað á "þann skáldskap" og "þær myndlíkingar" sem talað er um í biblíunni.  Ef til vill hefur sr. Hjörtur Magni enga sérstaka trú á þeim játningum sem Fríkirkjan í Reykjavík þó játar, ég veit það ekki.  Fríkirkjusöfnuðurinn í Reykjavík hefur nefnilega nákvæmlega sömu játningar til grundvallar og Þjóðkirkjan, á því er enginn munur og þess vegna er trúin sú sama, þó stjórnunin sé ekki sú sama.

Svo endar sr. Hjörtur Magni á þessum orðum:

Kristur leitast við að sameina alla í kærleika. Hann er hafinn yfir alla flokkadrætti kirkjustofnana, lífsskoðana eða trúarbragða.

Spurningin er þá bara fyrir hvað prestur stendur yfir höfuð, þar með talinn sr. Hjörtur Magni.  Ég get alveg skrifað undir það hjá sr. Hirti Magna að Jesús Kristur sé hafinn yfir flokkadrætti, en eftirfylgd við Jesú Krist er hins vegar algjör, það undirstrikar Jesú margoft, ef við kjósum yfir höfuð að taka mark á guðspjöllunum.  Það gera auðvitað ekki allir, ég geri mér fulla grein fyrir því, og óþarfi að agnúast útí þau sem það ekki gera.  Ég leyfi mér hins vegar að velta því fyrir mér hvort það skipti einhverju máli hvað fólk segir, eftir því hvaða stöðu eða starfi það gegnir.

Væri t.d. ekki svolítið magnað að sjá landsfundarmenn á flokksþingi VG mæra stefnu Sjálfstæðisflokksins í hástert?  Þó VG og Sjallar séu ekki sammála um ákveðin grundvallaratriði þá er ekki þar með sagt að þetta fólk geti ekki talað saman og virt skoðanir hvors annars, skárra væri það nú.  En Sá sem er skráður í VG, og sér ekki sólina fyrir stefnu Sjálfstæðisflokksins, ætti kannski frekar að skrá sig úr VG og í Sjálfstæðisflokkinn. 

Allt saman spurning um að vera staddur á "réttum" stað samkvæmt þeim skoðunum sem maður stendur fyrir. 

 Spurning hvort orð Egils Helgasonar eigi við í þessu tilfelli:

Þaðan sem ég bý sé ég í turnana á tveimur gömlum kirkjum, Dómkirkjunni og Fríkirkjunni. Mér finnst nærvera Dómkirkjunnar þægileg. Hins vegar virðist Fríkirkjan vera orðin vettvangur pólitískrar baráttu þar sem trúin er hálfgert aukaatriði.

Hér má lesa stuttan pistil Egils um "veraldlegu" giftinguna.

Í þessu bloggi felli ég enga dóma um eitt eða neitt, ég leyfi mér hins vegar að velta upp ýmsum spurningum, enda spurning hvort ég hef verið "höndlaður af sannleikanum" eða hvort "ég hef höndlað sannleikann" eða þá hreinlega hvort "sannleikurinn hefur verið höndlaður af hinum eina sanna sannleika"?