Smellið á hlekkinn hér fyrir neðan til að nálgast skráningarblaðið

Mér finnst orðatiltækið "saklaus uns sekt er sönnuð" alltaf hálf fáránlegt. Hvernig getur staðið á því að einhver sem gerir eitthvað rangt sé saklaus uns sekt hans er sönnuð?

Ef ég nú lem einhvern til óbóta þannig að viðkomandi örkumlast, er ég þá saklaus af því þar til það sannast með óyggjandi hætti að ég hafi lamið viðkomandi?  Ef ég stel pening er ég þá saklaus af stuldinum þar til það sannast að ég hafi stolið?

Nei aldeilis ekki, ég er alveg jafn sekur um verknaðinn hvort heldur það tekst að sanna hann á mig eður ei.

Þessi frasi er alveg ótrúlega mikið notaður nú um þessar mundir og það er hamrað á því að allir sem áttu að bera ábyrgð og þáðu fyrir það himinháar launagreiðslur bera engan ábyrgð á einu eða neinu af því að ekki hefur tekist að sanna með óyggjandi hætti að þeir hafi gert eitthvað rangt.

Þá spyr maður auðvitað: Fyrir hvað fengu menn borgað? Í hverju fólst ábyrgðin?

Ég þekki vel dæmi af manni sem eftir margra áratuga puð tókst að borga niður allar sínar skuldir. Þetta tókst honum með ráðdeildi og útsjónarsemi. Svo skellur kreppan á og hann missir vinnuna og fótunum er kippt undan honum. Hann sagði mér sjálfur að það borgaði sig einfaldlega ekki að vinna, slíkt væri eins og hver önnur fásinna. Eftir margra ára puð þá stæði hann uppi eignalaus og framtíðin vonlaus. Á meðan hinir saklausu og ábyrgu lifðu flott og gengju í digra sjóði sína í skattapardísum útí heimi.

Hver ber raunverulega ábyrgð þegar öllu er á botninn hvolft?

Sigurinn var góður hjá mínum mönnum í gærkvöldi. En þó er auðvitað stóra fréttin sú að nú koma fréttir af QPR í fyrirsagnarformi á mbl og það er ljóst að nú mun landinn reglulega fá fréttir af gengi þeirra.

Í fimmtugsafmæli sr. Kristjáns í gærkvöldi ræddi ég við Jónatan, kennara í barnaskólanum hér í Eyjum og QPR-mann, um stöðu mála og vorum við sammála um að brátt væri hægt að stofna QPR-klúbb á Íslandi, a.m.k. hér í Eyjum.  Staðreyndin er sú að hvergi á landinu eru fleiri QPR aðdáendur en í Vestmannaeyjum, miðað við höfðatölu.  Mér telst til að við séum 6 talsins, sem ætti að duga í stjórn og jafnvel líka varamenn í stjórn.  Heimaey er m.ö.o. unaðsreitur íslenskra QPR manna.  Það hefur allavega ekki gerst áður hjá mér að ég geti droppað inná kaffistofur og rætt þar um stöðu mála minna manna eins og ekkert sé sjálfsagðra og fæ viðbrögð og djúpvitrar umræður um þetta ágæta félag.

Langar svona í lokin til að benda unnendum enska boltans á að það er opinbert á Íslandi að Newcastle eru AUMINGJAR.  Þetta er niðurstaðan sem menn komast að á heimasíðu Newcastle á Íslandi.

	QPR lagði Úlfana að velli
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Handtaka þessarar ungu frelsishetju og ekki síður afleiðingar hennar eru hreint út sagt kómískar.  Mér þótti með hreinum ólíkindum að fylgjast með viðbrögðum fólks þegar lögreglan hafði spreyjað piparúða á þá sem reyndu að ryðjast inná lögreglustöðina.

Datt fólkinu í alvöru í hug að lögreglan léti það algjörlega óátalið að rúður væru mölvaðar og dyr brotnar upp?  Það er nú varla annað hægt en að brosa út í annað þegar maður les viðtal við móður eins "fórnarlambsins" á dv.is.  Hún skilur bara ekkert í því að vondu kallarnir hafi úðað piparúða yfir elsku litla engilinn.  Ef fólk ætlar að standa í barsmíðum og djöflagangi þá verður það að vera tilbúið að taka afleiðingum þess.

Að öðru leiti er ég mjög hrifin af þeim mótmælum sem fram hafa farið undanfarna laugardaga á Austurvelli, þó mér hafi nú reyndar ekki þótt jafn mikið til ræðumanna síðasta laugardags koma og þar á undan. Þá þótti mér einstaklega vel takast til og ræðumenn blésu kjarki og hugrekki í brjóst landans.

Núna fannst mér Herði Torfa fatast flugið illilega þegar hann hvatti fólk til þess að ganga upp að lögreglustöðinni á Hverfisgötu til þess að frelsa "Bónusflaggarann".  Hann mátti auðvitað vita að það yrði allt vitlaust þar.  Skipulagið var farið úr mótmælunum og þá er fjandinn laus.

Um leið og fólk fer að beita ofbeldi í mótmælum þá missa þau marks og fara að snúast uppí andhverfu sína, þar sem málstaðurinn hverfur og markmiðið verður bara ofbeldið sjálft.  Þetta gerðu menn eins Nelson Mandela, Gandi og fleiri sér grein fyrir og þeirra er minnst sem mikilmenna í sögunni einmitt vegna þeirrar trúar sem þeir höfðu á friðsömum aðgerðum.

Það er svo auðvelt að hætta að taka mark á fólki sem beitir ofbeldi við að ná fram markmiðum sínum og það er einmitt það sem gerist ævinlega og það er einmitt það sem gerðist við lögreglustöðina á Hverfisgötu. 

Það er ómögulegt að láta einhverja ófriðarseggi og ólátabelgi skemma það starf sem er hafið, með eggjakasti og barsmíðum.  Að sjálfsögðu hvet ég alla til þess að mæta niður á Austurvöll og láta í sér heyra.  Breið og góð samstaða þjóðarinnar gegn sérhagsmunum og eiginhagsmunagæslu er það sem virkar. 

	Fanganum sleppt
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það er hætt við að eitthvað fari úr skorðum hjá bókaútgefendum fyrir þessi jól, en auðvitað gildir það um svo mörg fyrirtæki og einstaklinga.  Skjaldborg er ein af litlu útgáfunum sem hafa æ meir farið inná barnabókamarkaðinn í seinni tíð og það sem meira er, Skjaldborg hefur haft sömu kennitöluna lengur en elstu menn muna.  Það er nú ekki lítill árangur í bókaútgáfunni.  Auðvitað hefur ástandið stundum verið ansi tvísýnt, en alltaf reddast einhvernvegin.

Þarna hjá Skjaldborg var ég að vinna 2005-2006 í hálfu starfi, á móti því var ég í Kjalarnessprófastsdæmi og á Útfararstofu Kirkjugarðanna.  Þetta var skemmtilegur tími og sérstaklega gaman að vinna með Birni.  Svo var auðvitað alveg sérstakur tíminn fyrir jólin.  Þá fór maður úr búð í búð, stórmarkað í stórmarkað og reyndi eins og maður gat að koma Skjaldborgarbókunum að á bókaveisluborðunum.

Það verður að segjast eins og er að þarna voru margir skrautlegir bókabíusar frá öðrum forlögum og margir víluðu ekki fyrir sér að taka bækur keppinautanna og stinga þeim hreinlega undir borð, eða fela með öðrum hætti.  Ég lenti t.d. í þó nokkru stappi við keppinaut sem endaði þó betur en á horfðist.  Hef reyndar grun um að Heiðar Ingi (uppeldisfrændi minn) hafi beðið sitt fólk (Forlagsfólk) um að fara vel að mér.  Allt gekk þetta upp, en þetta var æsingatími sem gaman var að fá að taka þátt í.

Ég vona auðvitað að Skjaldborg komist í gegnum þessar hremmingar og auðvitað sem flestir aðrir.

 Sláum SKJALDBORG um það sem sláandi er um

	Jólabækur í hættu
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt